Contrabas
Pieter Lenaerts (°1977) groeide op nabij Leuven en leerde daar als kind piano spelen aan het stedelijk conservatorium. Als 18-jarige trok hij naar het Lemmensinstituut waar hij compositie studeerde bij Luc Van Hove.
Terzelfder tijd begon hij ook contrabas te spelen, en dat beviel hem zodanig dat hij na het behalen van zijn meestergraad compositie aansluitend ook een master contrabas afwerkte aan het conservatorium van Gent bij Ludo Joly. Na zijn studies bekwaamde hij zich als contrabassist ook nog intensief verder bij Robertino Mihai (Duitse boogtechniek), Piet Verbist (jazz) en Uli Fussenegger (hedendaagse muziek).
Pieter Lenaerts speelde in de eerste 15 jaren van zijn contrabassisten-loopbaan op zeer regelmatige basis mee met een behoorlijke lijst van professionele klassieke orkesten (NOB, deFilharmonie, Brussels Philharmonic, …), maar maakte daarnaast ook een resem uitstappen naar jazz, folk en wereldmuziek. Door zijn eerste opleiding als componist werkte hij in diezelfde tijd ook regelmatig als arrangeur voor strijkersensembles.
Vanaf 2010 richtte hij z’n muzikale focus als contrabassist meer en meer op een combinatie van oude muziek (als freelancer op barokcontrabas) en hedendaagse muziek (op moderne contrabas en basgitaar). In de geschreven hedendaagse muziek speelde Pieter Lenaerts mee met ensembles als Ictus, Spectra, Nadar en Ensemble 21. Daarnaast stichtte hij met gitarist Jona Kesteleyn het ensemble Tiptoe Company dat vanaf 2016 ‘ensemble in residence’ werd bij productiehuis ChampdAction. In de geïmproviseerde hedendaagse muziek maakt hij sinds 2011 deel uit van Razen, een improvisatiecollectief geleid door Brecht Ameel en Kim Delcour, en vormt hij sinds 2014 samen met contrabassisten Peter Jacquemyn, Kristof Roseeuw, Yannick Peeters en Lode Leire het kwintet BASSSSS, dat in 2017 via de jazzlabseries uitgroeide tot het 12-koppige collectief FUNDAMENT, bestaande uit dezelfde 5 contrabassisten en 7 (lage) blazers.
Naast alle samenwerkingen in de barok- en hedendaagse muziekwereld leerde Pieter Lenaerts ook de Indiase klassieke muziek goed kennen: sinds 2008 reist hij gemiddeld om de twee jaar naar New Delhi, waar hij zeer goede contacten onderhoudt met muzikanten uit de Indiase muziekscene.
Door al deze activiteiten breidde het instrumentarium fors uit: naast contrabas, barokcontrabas en basgitaar groeide ook een grote fascinatie voor strijkinstrumenten met sympathische resonantiesnaren, zoals de “klavierviool” (ook bekend als de Zweedse “nyckelharpa”), en de Indiase sarangi en dilruba. Ook deze instrumenten worden ten huize Lenaerts regelmatig bespeeld, net zoals de piano, die nog steeds gebruikt wordt als begeleidingsinstrument bij het lesgeven.